Een lege woning. Een raam zonder gordijnen, kamers zonder meubels, stilte waar eerst een thuis was. In deze tijd van woningnood valt leegstand op. En begrijpelijk: waarom staat een huis maandenlang leeg, terwijl zoveel mensen zoeken naar een plek om te wonen?
Wat je niet ziet, is wat er achter die lege voordeur gebeurt.
Sommige van deze woningen waren een thuis voor mensen die er jarenlang, soms zelfs decennia, hebben gewoond. Waar kinderen zijn opgegroeid, waar herinneringen aan de muren kleven. Maar tijden veranderen, en wat dertig jaar geleden een fijne woning was, voldoet nu niet altijd meer. Verouderde installaties, tochtige ramen, een badkamer die allang niet meer praktisch is.
Daarom beoordelen we nu welke plannen we kunnen opschuiven. Met tegenzin. Want achter elk project dat we pauzeren, zit een wereld van verwachtingen en hoop. Van bewoners die al te lang wachten op een thuis dat past bij hun leven. Van woningen en buurten die vragen om vernieuwing. Van gezinnen die nu noodgedwongen inwonen of in tijdelijke oplossingen leven. Voor hen doen we dit werk. Niet voor ratio’s, maar voor mensen.
Sneller waar het kan, grondig waar het moet
We werken hard om woningen zo snel mogelijk weer beschikbaar te maken. Maar we willen ook dat mensen een thuis vinden waar ze zich geen zorgen hoeven te maken over gebrekkig onderhoud of hoge kosten. Daarom pakken we aan waar het moet en versnellen we waar het kan.
Een lege woning lijkt misschien verloren tijd, maar het is een investering in een beter thuis. Voor de volgende bewoner. Voor de toekomst.
